No trinta aniversario do pasamento de D. Xosé Castiñeira Pardo, un recordo a quen foi o refundador do Orfeón Lucense.
Nace en Aspai (Outeiro de Rei) o 23 de febreiro de 1928. Tras realizar os seus primeiros estudos de Latín e Humanidades no Seminario de Lugo, fórmase en Filosofía na Universidade de Roma e de volta a Lugo ordénase sacerdote en 1953.
Outra vez a Roma e completa a súa formación licenciándose en Teoloxía, e obtendo a maxistratura en Harmonía, Composición e Dirección en música sagrada (1955), e o doutoramento ex tese (1956), así como o Bacharelato en Musicoloxía e Paleografía Gregoriana.
De novo en Lugo en 1961 desempeña o cargo de Prefecto de Música da Catedral, exerce como profesor de Música do Seminario onde impulsa a Schola Cantorum, crea e dirixe a Coral do Círculo das Artes e dirixe a Coral Polifónica de Lugo. Foi ademais presidente da Comisión Diocesana de Música Sagrada e vogal da Comisión de Liturxia, Música e Arte Sacro. Foi reitor do Seminario (1971-1981), membro do Consello de Cultura da Deputación Provincial, director da Escola de Canto e creador e director da Escolanía que levou o seu nome.
En 1982 refunda o Orfeón Lucense para acompañar e dar brillantez ó culto da Catedral, que dirixiu ata o seu falecemento, o 31 de outubro de 1989.
No ámbito da creación deixou numerosas pezas sacras e profanas e cábelle a honra de ser dos primeros músicos que compuxo música sacra en galego. Das súas composicións destacamos numerosas misas, cantos litúrxicos para distintos momentos, panxoliñas, himnos e unha colección de música popular, todos eles no arquivo catedralicio e moitas delas interpretadas polo Orfeón Lucense nas distintas solemnidades.
Tanto pola súa ampla formación como pola adicación ó ensino e divulgación da Música merece ser considerado como unha figura senlleira na historia da música da nosa cidade.
Pero máis aló do facedor de fermosa música está o home. Del din os compoñentes máis antigos do Orfeón que era un home rigoroso en canto á disciplina coral pero que coñecía e coidaba a cada un dos membros dos seus coros ocupándose das súas necesidades máis aló do eido interpretativo.
Un retrato de D. Xosé Castiñeira Pardo preside o noso local de ensaio, a quen lembramos con respecto cada vez que cantamos unha das súas composicións e especialmente no trinta aniversario do seu pasamento.
